Friday, December 10, 2010
şimdilik bir deste ürün koydum yalnızca. zamanla ekleyeceğim, duruma göre. bu arada nasıl idare edilir hiç bilmediğim bir alan etsy. bu yüzden en kısa zamanda yardım için bol bol yazı okumam gerekiyor sanırım. ( bu da daha yuksek lisansından kendini yeni kurtarmış benin yeniden uzuun uzuun yazılar okumaya geri dönmesi anlamına geliyor)
zamanla seramikler, dijital printler de koyarım diye hayal ediyorum şimdilik ama herşey o mekanın sağlayacağı faydaya bağlı biraz. bunların dışında bütün sonbaharı guneyde ev tadilatı ile geçirdik -bizzat yaptık, bizzat ameleydik- biraz masraflardan kar ettik ve kenarından da olsa tatil yaptık. ama mali durum bodoslama aşağıya gidiyor, malum ekonomik kriz..
bu arada etsy dukkanım : http://www.etsy.com/shop/kumrusshop
Sunday, August 01, 2010
there was a logo contest for an e-shopping web site
I know that none of these is a real logotype whatsoever but,
a public voting system took place to choose the winner so I had already little chance to win
sanalsepet web sitesi icin tasarlanmış amatör logolar
hakiki logotype tasarımları filan değiller gerçi ama
halk oylaması sonucu seçildi kazanan dolayısıyla zaten kazanma şansım oldukça azdı.
https://www.getpersonas.com/en-US/gallery/Designer/kumruacaroglu
Wednesday, May 26, 2010
efenim diyeceksiniz ki halk oylamasının nesi fena. şöyle ki, her halk oylaması her kullanıcının bir kereye mahsus oy kullanabileceği öngörülerek uygulanıyor. fakat gözden kaçan ve bilgisayar kullanıcısı pek çok insanın tahmin edeceği gibi bu bir yanılsama. sistem her kullanıcıyı IP numarasından tanıyor ve aynı IP numarasına sahip bilgisayardan ikinci bir oy kullanımını engelliyor. fakat bu yarışma da dahil olmak üzere bugune kadar rastladığım bütün halk oylaması yarışmalarda sistem açığı var. o da kullanıcının herhangi bir teknikle (anonim proksi üzerinden, modem aç kapa yaparak, browser aç kapa yaparak, anonim IP yaratan programlar aracılığı ile, vs vs vs..) defalarca oy kullanabiliyor. şimdi örnek vereyim, diyelim ki 20 gun once yarışmaya katılan biri bu durumdan haberdar, ve 20 gun boyunca her gun belli zaman aralıklarıyla bu sistem açığını kullanarak kendi işini oyluyor, farzedelim kendi işi pek özgün veya estetik değil, bu yöntemle bir numaraya oturuyor ve farzedelim ondan on gun sonra katılan birisi çevresine eşine dostuna haber veriyor ve diyelim ki böyle bir sistem açığından habersiz ve dürüstçe her kişiden tek oy topluyor, hele farzedelim ki işi de fena da sayılmaz.. ne olacak şimdi? tabii ki halk oylamasında en çok oyu alan kazancağından diğer arkadaş boşu boşuna yarışmaya katılmış oluyor! bu sistemi neden optimize etmezler onu da hiç anlamıyorum. varsın üçkaatçı olun, bu dunyada üçkaatçı olmak özendiriliyor zaten, en buyuk paraları onlar kazanıyor en köşelerden onlar dönüyor.... bize de sinir olması kalıyor. ahhhaha ne dediğiniz duyar gibi oluyorum, sen de yap kardeşim alla alla... bravo evlatlar, bravo.... yaşadığınız dünyaya da bu yakışır.oylamak isteyenler olursa yine de burdan buyrun: http://www.hpgraffitiwall.com/index.php?
(kumru acaroglu diye aratmanız gerekebilir galeride)
bu arada yarışma herkese açık, üyelik falan da gerekmiyor, yalnız bitmesine 3 gün (29mayıs) var haberiniz ola! ilk dörde girenleri de aşağıda paylaşıyorum
Wednesday, May 19, 2010
the iamx forum site announced a mixtape project that welcomes EVERYONE (you just need to be signed in) with a mixtape idea and a list which later will become an online event where everybody will share their list and also listen to others' (if you want to know the tracklist, then watch out for it on http://www.iamxforum.com) I was already nostalgic about cassette tapes and recorders in these days so I sent a list to the forum which I had made for my newlywed friends -years ago-. Optimax who is the one behind the project, asked me to also make a cover for the list of my own. I made the cover image for my mixtape. The general concept is passion and I think some of the tracks are perfect for making love ;) Tutku means passion in turkish, therefore I used both words on the cover. It's not a professional work but I enjoyed making it very much. This is the cover art which I made:
iamx forum sitesi herkese açık olan ve daha sonra HERKESİN kendi listesini paylaşıp başkalarınınkini dinleyebileceği online yayınlanacak bir karışık kaset procesi duyurdu (sadece foruma üye olmak gerekli o kadar, ayrıca parça listesini merak edenler http://www.iamxforum.com sayfasını ziyaret edebilirler). Zaten son birkaç gündür epey nostaljik olmuştum kaset ve teyplerle ilgili olarak, dolayısıyla hemen yıllar önce yeni evlenmiş arkadaşlarım için hazırladığım bir listeyi yolladım. Optimax -ki projenin arkasındaki kişi kendisi- kendi listem için bir de kapak tasarlamamı istedi ben de yaptım. genel kavram tutku ve bence bazı parçalar aşk yapmak için mükemmel ;) Passion tutkunun ingilizcesi, bu yüzden kapakta iki kelimeyi de kullandım. profesyonel bir iş değil ama yaparken çok eğlendim. yukarda kapak tasarımını görebiliiiniz.
Saturday, April 24, 2010
*****************
ne tuhaf ki ilişkimi çalanlara karşı aynı öfkeyi besleyemiyorum. oysa daha kötü, daha aşşağılık, daha rezil bir durum. belki benim de bunda payım olduğundandır. izin verdiğimden kendime de öfke duyma ihtimalim var. olmaz. oysa daha kaba bir davranış düşünemiyorum, düşünemedim bugüne kadar. insan ruhunu incitmekten daha fena değil herhangi bir eşyanın çalınması. zira insan, ruhu incindiği için ölebilir bile. kimi durumlar var böyle, insanın hassasiyeti ile doğru orantılı bir yitip gitme hali.
çok şükür o kadar toy değilim, çok şükür hayatıma girip çıkan bazı öküzler sayesinde kabuklarım nasırlarım var. öküzü de burada sezyum'un betimlediği anlamda kullanıyorum, hayvan anlamında değil. bkz. 24nisan 2010 radikal cumartesi eki. daha nette yayınlanmamış onun için linkini sonra koyarım.
hayatıma giren çıkan o kadar çok öküz oldu ki, artık gözünden tanıyabiliyorum öküzü. öküz gözünü. ama bütün suç öküzde değil, bende de kabahat, öküz olduğunu bile bile prim veririm, iyimser bir umut vardır içimde. bugüne kadar hiç şaşmadı, hiçbir öküz verdiğim primi kullanmadı, öküz kaldı. şimdi önümde yeni öküzler var, naapsam bilemiyorum. her insanın özünde iyi olduğu fikri, yaşadığım kocaman hayal kırıklığı ile çatışıyor. nasıl da şaşmıyor ama kural, nasıl da öngörüldüğü şekilde ilerliyor herşey. bir kere de şaşsın, değişik bir şey olsun, öküz öküz kalsın ama mesela bana göstermesin o yüzünü. dost olsun, nötr olsun, iki çift kelime edilebilecek bir insan olduğunu ispatlasın.
hah var bir tane öküz dost, hatırladım şimdi. zira bu öküz öküzlüğünü fark edip benimle dost kalmak isteyen bir tövbekardı. tövbekar derken, öküzlüğünden vazgecmedi elbette ama eskiye dayanan tanışıklığımızın hatrına ben onun öküzlüğünü kabul ettim o da işi espriye vurdu, ikimiz de işi espriye vurduk gül gibi geçiniyoruz. herkesle böyle olması beklenemez tabii, insan var insan var. hırsızı var, katili var, psikopatı var.. ama ruh işkencecileri en beteri. şimdi hırsıza yönelttiğim öfke aslında ne kadar da yersizmiş, yerine konulamaz birşey almadı neticede. ama öküz, iletişim fırsatının nah tam da kafasına sıçtı gitti değerli okuyucular, hatta böyle isal şeklinde, yani temizlemezi de bir o kadar zor. oysa ne pembük hayallerim vardı muah muhahaha!! kim uğraşacak şimdi mokla püsürle kahverengiyle?
tanrı sizi öküzlerden korusun, sağlıkla kalın bebeler. beklentilerinizi kısıtlayın hatta sıfıra indirin zira çok pis al yanaklı bi şamar oğlanına dönersiniz ona göree!
Wednesday, April 21, 2010
(turkcesi aşağıda)
Bored of asking questions to myself. that "why" just stops me. "why" is an obstacle. "why" is a curse. not only "why" but "how" and "what if" too. always trying or thinking to do things instead of doing them. I have a loong list believe me. everything is waiting to be done. I just can't. because of these silly questions.
Today is the day I will stop asking. I will go out and see what happens. not let people try to dissappoint me, or scare me. this is not a will, it's a must.
Kendi kendime soru sormaktan bıktım. that "neden" beni sadece durduruyor. "neden" bir engel. "neden" bir lanet. sadece "neden" de değil "nasıl" and "ya eğer" soruları da. birşeyleri yapmaktansa ya sadece deniyorum ya da düşünüyorum. İnanın çok uzun bir listem var. herşey yapılmayı bekliyor. ama yapamıyorum işte. sırf bu salak sorular yüzünden.
Bugün sormayı bırakacağım gün. dışarı çıkacağım ve ne olacak göreceğim. insanların beni hayal kırıklıpına uğratmasına, veya korkutmasına da izin vermicem. bu bir istek değil bir zorunluluk.
Wednesday, April 07, 2010
off my chest...probably the longest post ever
IAMX/3 April 2010/Babylon İstanbul
I have to write things down... I was a backstage guest at the IAMX show 3rd of April 2010 İstanbul/Babylon. It all started when I was listening to radio a few weeks ago and my ears picked one of the songs that played in the radio. I heavily find it very boring if a radio station constantly plays the same songs over and over again, day after day. So it was the same reaction when I heard the song by IAMX which you can guess, was “think of england”. So I decided to look for other songs on Grooveshark to know the band a little. If there were songs that not impress me with its lyrics or its music then I would tag the band as an “one hit wonder” (yes, I didn’t know the sneaker pimps past either).
Jon Harper & Roadies / Autographs on my letter to my Love
Listening to some songs, I felt a sudden shiver, and found out that there were emotions that I also wanted to express in my works. Later on I watched some videos too and I cannot deny the effect of the eccentric presentation of the band to the audience. So I started to be carried away listening to the songs one after another, and this wasn’t a good way to follow for me as I have not so happy past memories with Jeff Buckley’s music.
Jeff Buckley governed a period of my life with his voice, lyrics and tragedy. At that time I was very self abusive and hopeless about life, had failures in love life, was living alone in a city which I didn’t like, drinking on every occasion, angry with the world, and feeling miserable most of the time. So his delicacy made me feel my emotions deeper and deeper until I found myself listening to “dream brother” or “vancouver” again and again and crying alone at home. It took me quite a time to get over these feelings. When I found the love of my life, I promised that I would never let myself go deep that much again. I changed the city I lived in, changed my job. You know, my creativity went also directly into the garbage along with many other things... So IAMX has similar effects on my emotional self and I didn't want to experience the same things all over again.
After one week of my discovery of the band iamx, I had the news through a friend that they were coming to my city for a show in a week or so. You might guess I was enormously thrilled. But that feeling made feel bad and stupid. I wasn’t a fan, yet I was really eager to meet them, to talk to them about life, about emotions, about a creative life. But how would I be meeting them? I was thinking of asking for autographs and maybe that way we would end up talking. While I was thinking about these, there came a sudden fear of being misunderstood. I didn’t want to be a hysterical fan that blubbers and mumbles and talks nonsense. I gave up planning to talk to them, instead I decided to take photographs, at least one.
I asked this friend of mine if he could do it for me. He said he’d been in three other shows of iamx and there was no way of going backstage. And that made me furious! I hated the friend, the band, the show, myself, fans, hysterical girls, their music, again the band, that feeling of refusal and the band’s unreachable distance made me feel like a bug. I decided not to go to the show, then I changed my mind, then I changed my mind again, and again, and again..Then I found some links which were a way to contact the band’s crew for information. Asked them about the backstage rules, and a very helpful lady called Lisa told me that it was strictly forbidden to anyone to go backstage but sometimes they can let a few person in who promote the band’s show and succeed in doing so. Agreed! I did some promotional tours and started to wait just in case. In a week, out of the blue an answer came. It wasn’t 100% but there was a chance for me to go backstage, and a day later Lisa contacted me again telling that I was a backstage guest!!
Janine+Alberto+fan girl / Fan girl + Mr.Corner
for the little bit higher res pictures click here: Flickr/alexiacortez
Lisa asked me if I could find some mannequins for the shows. I made a little research and because I didn’t have enough time to go and buy them, I just could give her the information she needed, and she organized their own crew to supply the mannequins for the events. I would love to take part but unfortunately it was almost impossible. She said it was ok and thanked me for the help.
While, I was thinking would I be able to ask my questions? What would I ask? How would I behave? What would be appropriate to say or do?What ifs and hows, all started to poison my self confidence and I decided not to think and to be spontaneous. However my main wish was to give them something as a present, as a reminder of İstanbul, as a reminder of a good will from myself. Therefore I printed one of my latest illustrations as six different versions, to be choosed only one for each member of the band, plus one for the manager and one bonus for any of them. I made a gift wrap a pair of my handmade earrings for Janine in case she wore any earrings. And finally a bottle of home made wine for all. And I am not a fan either!
I met the manager of the band at the door of the venue. He thanked me for various reasons (eg for the mannequin info) and I went inside just to meet him again in an half an hour. I had to give the bottle of wine to him since it was forbidden to carry it inside the club. Meanwhile my anxiousness grew bigger. I felt myself like a teenager fan ready to scream when she sees her idol, you know, like teenage chicks screamed to Beatles, yet I am 30 years old, and also I don’t want to behave like that. Probably it’s the effect of going backstage for the first time in my life and trying to talk to english plays a big part.
Later I kindly requested that all of them signed the end of my letter I wrote to my fianceé, and they kindly did it. And we took some pictures together, and I had some fun with the roadies and the drummer, made little jokes. One of the roadies, the mixer guy/sound engineer ( I am so sorry I didn’t ask his name) offered to give me the setlist after the show (which I didn’t know what it was or what use was it for until I googled it) I asked the manager about the mannequins and if they had hard time supplying them, and said that if they would be leaving them behind I was willing to take one, and if not it was ok. He asked Mr.Corner, and Mr Corner said he would be thinking about it. Than the manager said time was up, and I quickly made my way outside.
the band+me in front / The stage+the mannequins
Setlist/Earrings for Janine
Of course I waited, and at the end, about 3 Am he gave me the mannequin he picked, the one which was standing in the middle all through the show, and said “I asked Chris and he said it’s all yours”. I genuinely thanked Jon for showing me interest, because if it wasn’t for him probably I would never get such a trophy.
I genuinely thanked Lisa (the invisible lady) by email, for supporting me because if it wasn’t for her, probably I would never go backstage.
(I thank all the people who were with me with their body and soul all through this adventure)
Finally my new plastic friend
another point of view from a fellow blog: sourang/secret harmonic emotion
Interesting Links about the subject
article and discussion about fandom and the PR of Iamx
http://www.iamxforum.com/viewtopic.php?f=4&t=1315
http://blog.catonthewall.net/2009/12/importance-of-fan.html
past interviews with Corner
http://www.catonthewall.net/closerpimps.html
http://blog.catonthewall.net/2008/05/iamx-interview.html
and finally official myspace page of Iamx
Monday, March 01, 2010
*The Google Olympic Doodles*
Olimpik sezon için yapılan bütün Google illustrasyonları burada görülebilir: martinrosell
While sufing the net, I came accross a website in which there are links of lots of brilliant free vector packs. Click the link and enjoy :) youthedesigner
web'de gezerken çok tatlı ücretsiz vektörel tasarımların adreslerinin verildiği bir siteye denk geldim. Linke tıklayın ve keyfinize bakın :) youthdesigner
Wednesday, February 10, 2010
(*check out my other blog too*)
tezim nihayet sona erdi. canım arkadaşım Ayçe'nin yardımıyla teslim ettim şimdi de jüri tarihi bekliyorum. bu sırada biraz dinleneceğim. son birkaç haftanın stresi midemi mahvetti, şimdi sadece patates ve haşlanmış sebzeler yiyorum. sürekli acı çekmek çok yorucu. bu yüzden resim terapisi yapıcam. bu eskizi bu akşam çizdim ve hızla kendimi daha iyi hissetmemi sağladı. şimdi pişiyor..bakalım neye benzeyecek..